آیین های نوروزی ویژه زرتشتیان
پیش از آمدن نوروز آیینی که مخصوص زرتشتیان به شمار می رود، ریختن مقداری آویشن در چهارچوب در است. این کار بدین معنی است که در این خانه جشن و شادی برپاست.
«گلاب و آینه» در نوروز در منزل همه زرتشتیان جایگاه ویژه ای دارد. اهل خانه که دور سفره نوروزی جای گرفته اند با سرایش اوستا اهورامزدا را سپاس می گویند و پس از نو شدن سال همه به یکدیگر شادباش گفته آمدن سال نو را با دادن شاخه گلی یا شاخه ای از مورد یا سرو به دست هم فرخنده باد می گویند. آنگاه معمولا توسط کدبانوی خانه به همه آینه تعارف می شود که همه در آن به خود نگاهی انداخته و گلاب دریافت کرده به خود می افشانند. سپس نقل سفیدی به دهان می گذارند و سال را با شادی و شیرین کامی آغاز می کنند. سپس بزرگتر خانواده که معمولا سرپرست آن است برحسب مقدور به دیگران عیدی می دهد و همه برای هم آرزوی سالی خوش و نیک و پربار می کنند.
گذشته از این آیین ها که ویژه زرتشتیان بوده و بر سر سفره نوروزی اجرا می شود،آیین ویژه دیگری که مخصوص زمان آمدن مهمان هاست، تعارف کردن گلاب و آینه است(مگر در صورتی که خانواده فرد درگذشته ای داشته باشند که در آن صورت آینه به کار برده نمی شودیا گاهی از آینه با نگاره اشوزرتشت استفاده می شود). از آنجا که آینه نماد روشنایی است فردی که گلاب را دریافت می کند می گوید: «روش و خش بید» (روشن و خوش و شاد باشید)و بدین گونه برای صاحب خانه آرزوی برکت و روشنایی در سال جدید می نماید. پس از دقایق یا ساعتی دیدنی کردن و معمولا هنگام خروج مهمان از خانه، در صورتی که صاحبخانه از نظر سن و سال بزرگتر از مهمانان باشد به آنها عیدی می دهد. عیدی که امروزه معمولا پول نقد و گاهی اوقات کالا است، پیشتر به صورت سکه هایی بوده است که در کاسه ای حاوی آب و آویشن انداخته می شده است و هر مهمان یکی از آنها را برمی داشته است. عیدی به نشانه آرزوی سالی پر از برکت و توانگری و راحتی از سوی میزبان به مهمان پیشکش می شود.
زرتشتیان به هنگام پذیرایی نقل سفید را درون دولگ(مفرش) هایی رنگارنگ و زیبا می ریزند و به یکدیگر تعارف می کنند. آیین های نوروزی ما زرتشتیان نیز مانند دیگر آیین ها سرشار از فلسفه و زیبایی است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 